என் தம்பி ரமேஷ்வைத்யா! - PART II

ரமேஷ் வைத்யா பற்றித் திடீரென்று பதிவெழுதுவதற்குக் காரணங்கள் இரண்டு. ஒன்று - நேற்றைய ஞாயிறன்று ஞாநியின் கேணிக் கூட்டத்தில் சந்தித்த நண்பரும் எழுத்தாளருமான எஸ்.சங்கரநாராயணன், ரமேஷ் மீண்டும் தன் குடிப் பழக்கத்தை நிறுத்தும் சிகிச்சை மேற்கொள்ளும்பொருட்டு அடையாறு மருத்துவமனையில் சேர்ந்திருக்கிறார் என்ற தகவலைச் சொன்னது. மற்றொன்று, செல்வேந்திரன் தன் வலைப்பூவில் ரமேஷ் வைத்யா பற்றி எழுதியிருந்தது.

உபதேசங்களுக்கும் அறிவுரைகளுக்கும் இந்தக் காலத்தில் மதிப்பில்லை. யார் சொல்லியும் யாரும் கேட்கப்போவது இல்லை. அவரவர்கள் பட்டுத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதுதான். நான் என் மகள், மகனுக்குக்கூட எந்த அறிவுரைகளும் சொல்வதில்லை. ‘இப்படி நடந்தால் பின் விளைவுகள் இப்படி இருக்கும்’ என்று சுட்டிக்காட்டுவதோடு சரி.

ரமேஷ் வைத்யாவுக்கும் அவரின் குடிப்பழக்கத்தை நிறுத்த நான் எந்த அறிவுரையும் சொன்னதில்லை. மறைமுகமாக என் வருத்தத்தை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறேன். அவர் மீது நான் கொண்டிருக்கும் மதிப்பை அவ்வப்போது வெளிப்படுத்தி, அவரது குடிப்பழக்கம் அந்த மதிப்பைக் குறைப்பதற்குத் தன்னாலான பங்களிப்பைச் செய்து வருகிறது என்பதையும் சொல்லியிருக்கிறேன். ஆனால், அவர் கேட்டிராத அறிவுரைகளா! அவர் அதையெல்லாம் தாண்டி, அவர் குடியைக் குடிக்கிறாரா அல்லது குடி அவரைக் குடிக்கிறதா என்று ஐயமுறும் நிலைக்கு வந்துவிட்டார்.

முதல் தேதியன்று, சொன்னபடி அவர் ஃப்ளாட்டைக் காலி செய்யவில்லை. இதற்குள் வேறு சில நிகழ்வுகள் நடந்தன. என் பெற்றோர் அங்கே குடி வருவதாக இருந்தது மாறிப் போயிற்று. அவர்கள் நான் வசிக்கும் அசோக் நகர் வீட்டுக்கே வர விரும்பினார்கள். தவிர, மற்றொரு நண்பரும், கவிஞர் நா.முத்துக்குமாரின் தம்பியுமான நா.ரமேஷ்குமார் (அட! இவரும் ரமேஷ்!) என் ஃப்ளாட் காலியாக இருப்பதை அறிந்து, தனக்கு அதைத் தர இயலுமா என்று கேட்டார். உடனே சம்மதித்தேன்.

ஆனி மாதம் குடி போகக்கூடாது என்பார்கள். ஆனி பிறக்க அப்போது சில நாட்களே இருந்தன. அதற்குள் தனக்கு அந்த இடம் கிடைக்குமா என்று கேட்டார் ரமேஷ்குமார். கண்டிப்பாகத் தருகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு, ரமேஷ் வைத்யாவை விசாரித்தேன். இரண்டு மூன்று இடங்கள் போய்ப் பார்த்ததாகவும், எதுவும் செட்டாகவில்லை என்றும், எப்படியும் இரண்டு மூன்று நாட்களுக்குள் காலி செய்துவிடுவதாகவும் சொன்னார். அதன்பின் அந்த ஃப்ளாட்டை புதிதாக டிஸ்டெம்பர் அடித்துக் கொடுக்க எனக்கு இரண்டு நாட்களாவது தேவை.

ஆனி பிறப்பதற்கு இரண்டு நாள் முன்பு வரைக்கும் அவர் காலி செய்யவில்லை. விசாரித்ததில், “நாளை கண்டிப்பாகச் செய்துவிடுகிறேன் அண்ணா!” என்றார். அவருக்கு நெருக்கடி கொடுக்கிறோமே என்று எனக்கு மனதில் தாங்கமுடியாத துக்கம் ஒருபுறம், ரமேஷ்குமாருக்குக் கொடுத்துவிட்ட வாக்கு ஒருபுறம்; மறுநாள் அலுவலகத்துக்கு லீவ் போட்டுவிட்டு, நேரே சாலிகிராமம் போனேன்.

இடம் எதுவும் அமையவில்லை என்று வருத்தமாக உட்கார்ந்திருந்தார். நான் போகும்போதே வழியில் இரண்டு தெருக்களுக்கு முன்னால் ஒரு வீடு காலியாக இருப்பதைக் கவனித்தேன். எனவே, “வாருங்கள், நான் இடம் காட்டுகிறேன்” என்று கையோடு அவரை அழைத்துக் கொண்டு கிளம்பினேன்.

(இங்கே ஒரு குறிப்பு... இந்தப் பதிவை என் நண்பரும், உடன்பிறவாச் சகோதரருமாகிய ரமேஷ் வைத்யாவைக் குற்றம் சாட்டுவதற்காகவோ, அவர் மீது மற்றவர்களுக்கு ஒரு கெட்ட அபிப்ராயம் ஏற்படுவதற்காகவோ நான் எழுதவில்லை. மகாகவி பாரதிக்கு கஞ்சாப் பழக்கம் இருந்தது என்பார்கள்; கவியரசு கண்ணதாசன் பெத்தடினுக்கு அடிமையாக இருந்தது எல்லோருக்கும் தெரியும். பொதுவாகவே திறமைசாலிகள், படைப்பாளிகள், குறிப்பாகக் கவிஞர்கள் இத்தகைய போதைப் பழக்கங்களுக்கு அடிமையாகி, தங்கள் உடம்பையும் பாழடித்துக்கொண்டு, அவர்களால் சமூகத்துக்குக் கிடைக்கவிருக்கும் இன்னும் பல அரிய படைப்புகளையும் வெளிவர விடாமல் பாழடிக்கிறார்களே என்கிற தாங்கவொண்ணா ஆதங்கம் மட்டுமே காரணம் நான் இதை எழுதுவதற்கு.

இதன் முதல் பாகத்தைப் படித்த கையோடு நண்பர் ‘பட்டர்ஃப்ளை சூர்யா’ போன் செய்து, “அவசியம் இந்தப் பதிவை நீங்கள் போடத்தான் வேண்டுமா? ஒரு தனி நபர் பற்றிய பதிவு எதற்கு? அதுவும், ரமேஷ் வைத்யா மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வரும் இந்த நேரத்தில் இது தேவையா?” என்றார்.

அவரது கருத்துக்கு மதிப்பளிக்கும் வகையில் இந்தப் பதிவை இத்துடன் நிறுத்திக் கொள்கிறேன்.

ரமேஷ் வைத்யாவின் மீது களங்கம் கற்பிக்கும் வகையில் இதை நான் எழுதியதாக வேறு யாரேனும் எண்ணியிருந்தாலும்கூட, அவர்களுக்கு ‘அப்படி நிச்சயமாக இல்லை’ என்பதைத் தெரிவித்துக் கொள்வதோடு, அவ்விதம் அவர்கள் எண்ணும்படியாக என் எழுத்து தொனித்ததற்கு மன்னிப்பும் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

என் இப்போதைய ஒரே ஆசை, என் தம்பி ரமேஷ் வைத்யா இந்த முறையாவது குடிப் பழக்கத்திலிருந்து முற்றிலுமாக மீண்டு வர வேண்டும்; பத்திரிகையுலகிலோ, திரையுலகிலோ மிக உயர்ந்த நிலையை அடைய வேண்டும்; அவரும் அவர் மனைவியும் குழந்தையும் சகல சௌபாக்கியங்களும் பெற்று, வளமாக வாழ வேண்டும். நான் வணங்கும் மகாஸ்ரீ அரவிந்த அன்னை என் பிரார்த்தனையை நிறைவேற்றி வைப்பார் என்று நம்புகிறேன்.)
.